15. "Szukają Cię, Harry!"

Harry wpatrywał się tępo przed siebie. Był na wykładach z Zielarstwa- miały się one odbywać raz w miesiącu, ponieważ Zielarstwo nie jest tak istotne w karierze Aurora. Mimo wszystko zajęcia miały się odbywać. Wprowadzono je dopiero od drugiego półrocza, dlatego były to jego pierwsze wykłady na ten temat. Czekali na nauczyciela.
Wspominał święta. Chwile z Ginny, rozmowy z Weasley'ami... no i Teddy. Ma on już roczek, a z Harry'm bardzo się lubią. Głupio mu było go zostawiać. Kątem oka spojrzał na Rona. Mazał coś piórem po pergaminie. Być może myślał o tym samym.

Po chwili do sali wszedł wykładowca. Harry i Ron nawet nie odwrócili wzroku. Usłyszeli tylko dziwnie znajomy głos...
-Witajcie. Nazywam się Neville Longbottom i będę waszym wykładowcą z Zielarstwa. Teraz przeczytam listę uczniów...
Harry powtórzył w myśli : "Witajcie. Nazywam się Neville Longbottom i będę waszym wykładowcą z Zielarstwa. Tera...." Chwila... NEVILLE?
Odwrócił wzrok w stronę wykładowcy. Rzeczywiście... Neville. Ich przyjaciel z lat szkolnych...
Uśmiechnął się i szturchnął Rona, który dalej mazał piórem po pergaminie jakieś wzorki. Najpierw spojrzał na Harry'ego, a potem na wykładowcę. Uśmiechnął się pod nosem.
Neville nie zauważył ich. Był wpatrzony w listę, widać, że się stresował. Aż w końcu doszedł do Harry'ego.
-Potter, Harry.- przeczytał i jakby po chwili dotarło do niego co właśnie powiedział.
Harry z szerokim uśmiechem na twarzy wstał i skinął mu głową. Neville patrzył na niego ze zdumieniem.
-Harry...- wybąkał po chwili. Na jego twarzy pojawił się uśmiech.
-Dobrze Cię widzieć Neville...- odpowiedział.
Uczniowie wpatrywali się w to z zaciekawienie. Dlaczego Profesor i uczeń mówią sobie po imieniu?
-Och, Ron ty też tu jesteś...- Neville spojrzał na chłopaka obok Harry'ego. Ten pomachał mu lekko ręką.
Wykładowca jeszcze przez chwilę wpatrywał się w nich, a Harry powoli usiadł na swoje miejsce. Neville, jakby wracając do rzeczywistości wyczytywał kolejne nazwiska. Teraz jego głos był pewny, jakby obecność przyjaciół dodała mu otuchy.

Po lekcji Harry i Ron ociągali się jak mogli, by zostać z Neville'm w sali bez świadków. Gdy wszyscy wyszli i ostatnia osoba zamknęła za sobą drzwi podbiegli do chłopaka i uścisnęli go klepiąc go jednocześnie po plecach.
-Wow, Neville! Gratuluję! Jesteś wykładowcą!- powiedział Ron.
Nauczyciel patrzył na nich z uśmiechem i powiedział:
-A Wam gratuluję dostania się do Akademii. Wszyscy wiedzą, że to nie takie łatwe...
-Dobrze idą Ci wykłady.
-Dzięki. Bardzo się stresowałem, bo to moje pierwsze, a w przyszłości chciałbym...- urwał. Pomyślał, że to zabrzmi głupio. Ale jego przyjaciele wiedzieli, że chciałby uczyć w Hogwarcie.
Spokojnym krokiem ruszyli do pokoju 77. Erick'a nie było, ponieważ wykorzystywał swoją pierwszą przepustkę. Cała trójka rozsiadła się na kanapie i pogrążyli się w rozmowie.
A rozmawiali o wszystkim- o tym, co się działo z nimi po bitwie, co robili, jak spędzali tamten czas. Aż w końcu Harry zapytał:
-A masz może jakiś kontakt z Luną? Dawno jej nie widzieliśmy...
Neville trochę się zakłopotał i odrzekł:
-Ja się z nią spotykam...
Ron i Harry spojrzeli na niego ze zdziwieniem... no tak, mogli się tego spodziewać.
-Och, to świetnie!- Ron klepnął go w plecy.- Kiedyś musimy spotkać się w całą szóstkę w Norze.
-Ach tak, Ginny i Hermiona... W "Proroku" aż dudniło o Waszym związku.- zwrócił do Harry'ego.- To prawda?
-Tak.
Przez chwilę siedzieli w ciszy, aż Neville odezwał się:
-A co z Hermioną? Spotyka się znowu z tym Krumem, czy kimś? Jej też tak dawno nie widziałem...
Ronowi zapłonęły uszy. Spojrzał na Harry'ego błagając o pomoc, lecz ten tylko wzruszył ramionami.
-No wiesz...-bąknął. Nie lubił rozmawiać o takich sprawach.- Ona spotyka się ze mną...
Neville spojrzał na niego jak na barana, lecz po chwili odrzekł dziarskim tonem:
-Więc to jednak prawda, przeciwieństwa się przyciągają.


Ginny szukała czegoś w składziku sklepu "Magiczne Dowcipy Weasley'ów". Nagle usłyszała głos swojego brata..
-Ginny! Jakaś sowa do Ciebie!
Zabrała Georg'owi list i otworzyła go. Zobaczyła zdjęcie: Ron, Harry i Eric. Chwila... to nie Eric... czy to..? Bez wahania zaczęła czytać list:

Cześć, Ginny!
Jak tam u Ciebie? Wszystko w porządku? Zobacz, kogo spotkaliśmy... tak, to Neville! Jest naszym wykładowcą z Zielarstwa. Fajnie, co?
Kazał Cię koniecznie pozdrowić. I nie zgadniesz z kim spotyka się nasz wykładowcą... z Luną! Tak tą Luną Lovegood! Miło by było się w wakacje z nimi spotkać... tak powspominać Hogwartowe czasy... Co ty na to?
Kocham, Harry.

Ginny odwróciła list i natychmiast napisała:

Świetny pomysł. Pozdrów wszystkich.
Całuję, Ginny.

Odesłała list i jeszcze raz spojrzała na zdjęcie. Uśmiechnęła się pod nosem.


Była noc. Harry'ego i Rona obudził alarm. Harry słyszał go tylko raz w życiu...
Niebezpieczeństwo. To nie ćwiczenia.
To ich pokoju wpadł Neville. Był zdyszany.
-CHŁOPAKI, SZYBKO! SZUKAJĄ CIĘ, HARRY!
Cała trójka wybiegła i razem ruszyli korytarzem. Biegli prosto, skręcali co jakiś czas. Ron walczył z jakimś śmierciożercą, podobnie jak Neville. Harry postanowił pójść w ich ślady, ale nagle ugodził go Cruciatus. Tak silny jak nigdy. Poczuł, że oplątują go grube liny. Dostał jeszcze Drętwotą i kilkoma innymi zaklęciami. Zemdlał, czując, że ktoś go ciągnie.