PRZERWA

Ok. Jest poniedziałek, a wciąż nie ma rozdziału. Co się stało!?
Zacznijmy od początku.
Ten weekend był jednym z najbardziej przerażających, ale też jednocześnie najpiękniejszych w moim życiu. Dwa słowa, które zrozumieją tylko wybrane osoby: kurs przewodnikowski.
Naprawdę nie miałam czasu, by napisać chociaż o tym, że nie będzie rozdziału, a co dopiero notki dla Was. Cały czas coś robiłam; działałam, analizowałam, przede wszystkim rozwijałam się. Poznawałam nowych ludzi, budowałam najwspanialsze wspomnienia i zacieśniałam więzi z najlepszymi ludźmi na całym świecie. A przede wszystkim pokonałam pewną słabość. Wszystko to było trudne, ale byłam przy tym szczęśliwa, jak nigdy. Nie mogłam jednak znaleźć w tym czasu na rozdział.
Czemu więc nie przygotowałam wcześniej rozdziału? Ponieważ oprócz kursu, mam też dwie inne sprawy, na które poświęcam cały czas i są dla mnie mega ważne. Trudno mi znaleźć te kilka godzin, by sklecić dla Was fajny rozdział. Wszystkie trzy sprawy wywodzą się z zupełnie różnych, trzech środowisk, a każde wymaga ode mnie równie wiele. Czasem naprawdę ciężko to wszystko pogodzić.
Tak więc, potrzebuję przerwy. Wrócę, przysięgam. Muszę sobie po prostu ułożyć te kilka spraw, by znów móc regularnie dla Was pisać. Uważam, że taka przerwa to lepsza opcja niż byle jakie, krótkie rozdziały wstawiane nieregularnie.
Do zobaczenia już w MAJU!
Zuzia.